Hardlopen

“Hardlopen is een religie, en de marathon is zijn eredienst.’ (blz. 298).

“Sport is about that special feeling of being in the zone and focusing on the minute, not the minutes. That’s when magic happens.” (blz. 299)

Twee uitspraken die Hans Nijenhuis citeert als hij de start beschrijft van de marathon in Berlijn.

Het boek beschrijft het jaar dat vooraf gaat aan deze marathon. De perspectieven van Hans Nijenhuis, een man van (toen) 53 en Nydia van Voorthuizen (toen 26), wisselen elkaar daarbij af.

Het formaat van het boek was lastig, groot en vierkant namelijk 23 x 23 cm. Twee bladzijden waren eigenlijk al vier bladzijden. Ik deed er dan ook maar liefst twee weken over. Dat was op zich niet erg want des te langer kon ik ervan genieten.

Ik vond het een heerlijk boek om te lezen. Het is grappig geschreven. De perikelen rondom het lopen waren heel herkenbaar.

Behalve het leuke verhaal van naar een marathon toeleven staan er veel tips in. Niet te veel, precies goed: af en toe een tip. Waar ik zelf wat aan had was Jog.fm. Daar kun je muziek vinden en playlisten samenstellen die qua aantal beats overeenkomen met jou (gewenste) looptempo. Dat is handig voor als je sneller wilt worden, wat ik op den duur wel wil. Of gewoon lekker op je eigen tempo te lopen.

Waar ik meer over wil weten, zijn de activity trackers en smartwatches (Nydia heeft een TomTom Spark) en de SPIbelt. Ik wil hartslag en snelheid kunnen meten. Voor de telefoon heb ik een band voor om je arm. Je moet de telefoon er uithalen met één hand als je hem wilt bedienen en er in doen is nog lastiger. Een band om je middel zoals de SPIbelt (of een andere) lijkt mij dan handig.

Maar hoeveel tips er ook instaan over kleding, sportbh’s en schoenen, de ultieme tip is deze:

“Hiellanding of juist op de voorvoet, New Balance of Brooks, tights of tennisbroek, je kunt er eindeloos over zeuren maar niet nu. Nu is het alleen een zaak van in beweging komen. De deur uit.”

Ik raad dit boek zeker aan, 5 uit 5.

Ondertitel: Toppers en amateurs over hun passie voor hardlopen, samengesteld en ingeleid door Paul Rosenmöller.

Dit boekje is een verzameling verhalen van allerlei mensen, maar vooral politici. Dat is niet zo verbazend want het is samengesteld door Paul Rosenmöller. Maar ik vond al die banen die aan het begin van elk verhaal opgesomd werden, wel een tikje intimiderend.

Bij het verhaal van Leo Hartjes pinkte ik een traantje weg, toen hij vertelde dat hij weer ging lopen nadat bij hem zijn strottenhoofd was weggehaald vanwege kanker. Heftig.

Het verhaal van Kader Abdolah vond ik zo leuk geschreven dat ik meteen boeken van hem uit de bieb wil gaan halen. Heel invoelbaar hoe hij beschrijft dat hij besluit een korte broek aan te doen en dan wordt het net koud, en een andere keer doet hij juist een lange broek aan maar dan wordt het juist warm. Daarmee beschrijft hij het Nederlandse klimaat.

Dan is er Lornah Kiplagat, uit Kenia. In 2003 kreeg ze het Nederlandse paspoort. Ze moest in haar jeugd 22 km per dag lopen, twee keer heen en terug want voor de lunch ging ze naar huis, 5,5 km.

Siem Herlaar beschrijft dat hij in WOII lange tochten moest maken om aan voedsel te komen. Hij ging dan op een fiets met rubber banden van Vlaardingen naar de Achterhoek en Groningen. Daar is hij naar eigen zeggen sterk geworden.

Conclusie: aardig boekje om te lezen maar lenen van de bieb is prima.